Erteleme, çoğumuzun tanıdık bir alışkanlığıdır. Yapılması gereken işin başına oturmak yerine sosyal medyada dolaşmak, bir kahve daha yapmak ya da “yarın başlarım” demek… Peki neden erteleriz?

Ertelemenin kökeninde çoğu zaman kaygı yatar. “Ya yeterince iyi olmazsa?”, “Ya hata yaparsam?” düşünceleri bizi felç eder. Erteleme, aslında kısa süreli rahatlama sağlar; ama uzun vadede suçluluk, stres ve özgüven kaybı yaratır.

Çözüm, işe küçük adımlarla başlamaktır. Büyük bir dağın zirvesine bakmak yerine, ilk basamağa adım atmak kaygıyı azaltır. Beş dakika kuralı, bu noktada işe yarar: “Sadece beş dakika başlayacağım.” Başlamak, çoğu zaman devam etmeyi kolaylaştırır.

Bir diğer yol, işi bölmektir. Küçük parçalara ayırmak, gözümüzdeki büyüklüğü küçültür. Ayrıca mükemmeliyetçi beklentiler yerine “yeterince iyi” yaklaşımını benimsemek, zihni rahatlatır.

Erteleme, zamanı değil aslında yaşamı ertelemektir. Şunu hatırlamak gerekir: Başlamak, mükemmel olmaktan çok daha değerlidir. Çünkü harekete geçen kişi, yarının değil bugünün gücünü kullanır.

Ahmet Vefa Çetin

Klinik Psikolog Yayın Tarihi: