Çoğu zaman başkalarına karşı nazik, anlayışlı ve sabırlıyızdır. Ama sıra kendimize geldiğinde aynı şefkati göstermek zorlaşır. İçimizdeki eleştirel ses, en küçük hatada sert ve acımasız olabilir. İşte öz şefkat, bu döngüyü dönüştürmenin anahtarıdır.

Öz şefkat, kendimizi bir dost gibi görmektir. Hata yaptığımızda “yetersizim” demek yerine “insan olmak hata yapmayı da içerir” diyebilmektir. Bu yaklaşım, suçluluk ve utanç yerine anlayış ve iyileşme getirir.

Araştırmalar, öz şefkatin kaygı ve depresyonu azalttığını, yaşam memnuniyetini artırdığını gösteriyor. Çünkü şefkatli bir iç ses, zorluklarla başa çıkmayı kolaylaştırır.

Öz şefkatin üç boyutu vardır: Kendine nazik olmak, acının evrenselliğini hatırlamak ve mindful (farkındalıklı) yaklaşmak. Bu, sorunları yok saymak değil, onlarla sıcak bir farkındalıkla yüzleşmektir.

Kendinize şunu sorun: “Bu durumda sevdiğim birine ne derdim?” Cevabı kendinize uygulamak, öz şefkatin basit ama güçlü bir yoludur.

Unutmayın, öz şefkat sizi tembelleştirmez; aksine yeniden denemek için güç verir. Çünkü en sağlam adımlar, kendine şefkatle yaklaşan bir kalpten doğar.

Ahmet Vefa Çetin

Klinik Psikolog Yayın Tarihi: